Bujanoc, 19. gusht 2022. Tamara Misirliq (19) nga Vranja ka filluar punën humanitare në moshën 17 vjeçare dhe deri më tani ka ndihmuar 81 familje.
Së fundmi, ajo ka edhe organizatën e saj humanitare dhe në Ditën e Punëtorëve Humanitar, e cila festohet në mbarë botën më 19 gusht, ajo thotë për Južne vesti se qëllimi i saj që në fillim ishte të ndihmonte njerëzit jashtë rrethit të Pçinjit, gjë që edhe ia doli mbanë ta realizonte.
Rreth 3 vite më parë, ajo lexoi në gazetë për një vajzë që jetonte me nënën e saj në një shtëpi të rrënuar në një vendbanim malor dhe vendosi t’i ndihmonte, nis rrëfimin Tamara.
– Më vonë u bashkova me shokët e mi të klasës. Duke parë kushtet në të cilat ata jetonin, një veprim filloi, një tjetër… Befas u përhap nga një familje në tjetrën, më lindi ideja për të krijuar një fondacion, gjë që e bëra këtë vit. E pashë që po shkonte mirë dhe se mund të bëja shumë për popullin tonë dhe tani ky veprim është përhapur edhe në pjesën tjetër të Serbisë. Arritëm të ndihmojmë 81 familje, 15 shtëpi u rinovuan, njërën po e përfundojmë për pak ditë, njërën e ndërtuam nga themeli, një e blemë të re. Ato familje I kemi paisur me teknikë të bardhë, mobilje, ilaçe, dërguam një djalë në Turqi për mjekim, blemë një aparat dëgjimi për një grua që nuk kishte dëgjuar prej vitesh – thotë Tamara.
Ndjehet veçmas e lumtur, thotë ajo, që njerëzit i besuan asaj kur ajo ishte vetëm 17 vjeç dhe që njerëzit tanë jashtë vendit gjithashtu i besuan asaj dhe e ndihmuan të arrijë deri në pikën ku ajo tani mund të rinovojë shtëpitë e njerëzve dhe të ndryshojë jetën e tyre nga themeli. .
Ndryshe nga shumica e aksioneve humanitare, ku fokusi është te fëmijët, grupi i saj i synuar janë kryesisht të moshuarit.
– Që kur jam marrë me këtë, njerëzit janë ankuar se kanë kërkuar ndihmë, por u kanë thënë se ndihmojnë vetëm fëmijët. Unë kam gjyshen, kam pasur edhe një gjysh që e kam dashur shumë dhe kam vërtet një ndjeshmëri të fortë për të moshuarit, ndaj më tërheqin shumë. Ka kaq shumë prej tyre në fshatra dhe male të thella, dhe më e keqja është se nuk kanë mundësi të telefonojnë dhe të kërkojnë ndihmë, sepse janë të shkëputur nga bota. Këta janë njerëz që jetojnë në vise kodrinore – malore, për të cilët vështirë se di kush, por ka të tillë që më njoftojnë se ka dikush në atë fshat që ka nevojë për ndihmë dhe pastaj shkoj – thotë Tamara.
Në fillim ishte e vështirë e kisha t’i kontrolloja emocionet, thotë ajo, por e kuptova që nuk mund të shpenzojë aq shumë energji, sepse ka shumë histori fatkeqe.
-para ca ditësh isha te një gjyshe me burrin e saj që janë vetëm, mezi arritëm tek ata. Biseduam rreth njëzet minuta dhe në fund më tha “Ka një fëmijë, quhet Tamara, shkon për të ndihmuar njerëzit, por nuk vjen tek unë”. Epo, njerëzit ndonjëherë marrin vesh nga nuk e mendon, edhe pse të shkëputur nga komunikimi me botën. Dhe ata shpresojnë, gjë që është më e rëndësishmja – thekson humanitarja.
Ajo thotë se të rinjtë nuk janë të interesuar të bëjnë punë humanitare dhe se kjo iu duket humbje kohe për ta, , ndërsa për këtë ishte bindur, siç thotë ajo, në numrin e vogël të personave që I përgjigjen thirrjes së saj për ta shoqëruar kur shkon për aktivitete humanitare në vise malore.
– Atë që bëj unë duhet ta bëjnë të paktën 7 persona ngase ka shumë organizata. Mjafton vetëm sa here më bie zilja e telefonit për ta lodhur njeriun – përfundon Tamara.
Përderisa ata që merren me punë humanitare dëshmojnë se në Serbi ka shumë njerëz që jetojnë pa kushtet elementare për jetë, nga ana tjetër theksojnë se në vendin tonë hidhen ushqime që do të kishin kuptim për ta dhe se është e nevojshme për të ndërtuar një kulturë që do të reduktonte sasinë e mbeturinave ushqimore.
Sipas Veran Matiqit para Forumit Filantropik Serb, një nga mënyrat është ulja e TVSH-së për donacionet ushqimore, dhe ajo organizatë ka kohë që po punon për të animuar shtetin që të heqë TVSH-në për donacionet ushqimore para datës së skadimit, sepse ata vunë re se kompanitë preferonin të shkatërronin sesa të dhuronin ushqim një muaj para datës së skadencës dhe ato mund të shpërndaheshin pa probleme.
– Ai ushqim gjithsesi po shkatërrohet, me heqjen e TVSH-së në këtë fushë do të rritej vëllimi i donacioneve prej 160 milionë dinarë. Të dhënat tregojnë se në Serbi çdo ditë hidhen mbi 2 milionë kilogramë ushqime, në të njëjtën kohë statistikat shtetërore tregojnë se kemi 446 mijë njerëz që nuk mund të plotësojnë nevojat e tyre elementare. Me këtë logjikë, nëse nga njëra anë do të zgjidhnin problemin me TVSH-në, nga ana tjetër do të ndërtonin një kulturë që do të ulte sasinë e mbetjeve ushqimore, ne kemi një sërë kapacitetesh që nuk janë shfrytëzuar në vendin tonë – thotë Matiq.
Një problem tjetër që ai paralajmëron dhe me të cilin përballen ata që duan të ndihmojnë, është se bankat kanë komisione të mëdha dhe vrasin donacionet e vogla, kështu që shumë shpesh ndodh që komisioni bankar të pengojë ata që duan të dhurojnë para.
Sipas mendimit të tij, te njerëzit tanë nuk ka zakon dhe vazhdimësi, por më së shumti ndodh kur ndodh ndonjë situatë alarmante.

– Ka disa gjëra që njerëzit duhet t’i bëjnë automatikisht. Është e rëndësishme që ne të jemi dhurues vullnetarë gjaku çdo 4-5 muaj, jo kur ka situata kur diçka është e jashtëzakonshme. Mendoj se të gjithë duhet të kenë një kartë dhurimi për dhurimin e organeve dhe palcës së eshtrave, mendoj se jeta jonë duhet të ketë një kohë të veçantë për aktivitete bamirësie në çdo nivel. Mendoj se secili prej nesh duhet të kujdeset për të moshuarit e lagjes sepse janë gjithnjë e më shumë dhe një numër në rritje i atyre që kanë probleme shëndetësore dhe të tjera. Kjo është mënyra e vetme që ne të ndryshojmë natyrën njerëzore, e cila shumë shpesh detyrohet nga rrethanat dhe krijon njerëz shumë agresivë dhe të papërmbajtur – thotë Matiq.

Dita Botërore Humanitare festohet në përvjetorin e bombardimit të selisë së OKB-së në Bagdad në vitin 2003, kur humbën jetën 22 punëtorë humanitarë.