Bujanoc, 3. maj 2024. Besimtarët ortodoksë festojnë të Premten e Madhe, ditën që simbolizon vuajtjen e Jezu Krishtit dhe kryqëzimin e tij në kryq në Kalvar. Është dita e zisë më të madhe të krishterë, e fundit e Javës së Vuajtjeve, gjatë së cilës kambanat e kishës nuk bien. Vezët e Pashkëve lyhen dhe agjërohet.
Në kishat ortodokse, gjatë shërbesave të mbrëmjes në këtë ditë, shënohet koha e vdekjes dhe nxjerrjes së trupit të Krishti nga kryqi, kur qefini vendoset në një tryezë të dekoruar posaçërisht përpara altarit, e cila simbolikisht përfaqëson varrin e Krishtit.
Krahas rënies së shuplakave, bëhet rituali i rrotullimit për tri herë rreth kishës, që simbolikisht përfaqëson varrimin e Krishtit. Më pas qefini vendoset përpara altarit. Dita kalon në heshtje dhe lutje.
Heqja nga kryqi është një motiv i shpeshtë në pikturat e artistëve të mëdhenj botërorë.
Nga e enjtja e Madhe deri në Pashkë, kambanat e kishave nuk bien, sepse ato janë shenjë gëzimi në kishën ortodokse.
Dita më e trishtë në krishterim, kur Jezu Krishti u dënua dhe u kryqëzua në Kalvar, kalohet në agjërim dhe zi të rreptë për sakrificën e Jezusit.